Με 2 μύθους, και πολλές άβολες αλήθειες

Δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr 27/2/12

Η συντακτική αναδόμηση του ΠΑΣΟΚ είναι απαραίτητο όσο ποτέ να επαναφέρει τη γνήσια πολιτική συζήτηση στο προσκήνιο, διατυπώνοντας συγκεκριμένες προτάσεις ως συστατικά στοιχεία ενός εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας. Βασική προϋπόθεση για αυτό αποτελεί η απογύμνωση μύθων που συντηρούν ακόμη και σήμερα καταστάσεις του παρελθόντος.

Πρώτος μύθος: «φταίνε οι πολιτικές και όχι τα πρόσωπα». Η ευθύνη του ΠΑΣΟΚ έγκειται στο ότι επέτρεψε ολόκληρες γενικές να μεγαλώσουν με το μύθο ότι «φταίνε οι πολιτικές πρακτικές και όχι τα πρόσωπα», με αποτέλεσμα να παραμένουν ανέγγιχτοι όσοι πραγματικά ευθύνονται. 

Αυτό οφείλει να τελειώσει: Φταίνε τα πρόσωπα, καθώς αυτά, με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους, κάνουν την πολιτική πρακτική άδικη και το λόγο αναξιόπιστο. Η αυθαιρεσία του «κάνω ότι θέλω, σύμφωνα με την εξουσία που μου παρέχει η θέση ή το αξίωμά μου», οφείλει να τελειώσει, ενώ όλοι οφείλουν να κρίνονται στη βάση συγκεκριμένων, μετρήσιμων και αντικειμενικών κριτηρίων. Αυτή πρέπει να είναι η νέα νοοτροπία στη δημόσια ζωή. και αυτό οφείλει να διατυπωθεί με τρόπο ευκρινή και άμεσο. 

Δεύτερος μύθος: «η νέα γενιά δεν μπορεί, είναι διεφθαρμένη». Είναι ίσως ο πιο αγαπημένος μύθος όσων επιδιώκουν τη συντήρησή τους στο προσκήνιο, με κάθε τρόπο και μέσο: ποια γενιά είναι διεφθαρμένη, αυτή που έμαθε με μεθοδεύσεις καρτέλ να καθοδηγείται στις αποφάσεις της, ή αυτή που έμαθε ότι το πολιτικό προσωπικό δεν πρέπει να ανανεώνεται ; Και επί της ουσίας ποιος ευθύνεται για τις λάθος επιλογές του παρελθόντος, οι νέοι; 

Σαφώς, πολλές από τις καταδικαστέες πρακτικές ορισμένων, έχουν εμποτιστεί ως νοοτροπία και σε ορισμένους νέους. Όμως αυτό δεν προκλήθηκε από κάποια αρχέγονη ροπή, αλλά από κατεστημένες τακτικές που θέλουν ακόμη και σήμερα τους νέους στο περιθώριο, χειροκροτητές και εντολοδόχους. 

Η επισήμανση των αναγκαίων αλλαγών δεν αρκεί για τη διαμόρφωση ενός νέου αξιακού πλαισίου: αποτελεί όμως το πρώτο βήμα για τη δυναμική ανασυγκρότηση των προοδευτικών και υγειών δυνάμεων του τόπου: γιατί ούτε όλοι είμαστε ίδιοι, ούτε και θα γίνουμε ίδιοι. 

Σήμερα, με την κοινωνία να γερνάει και τους νέους να τεκνοποιούν σε μεγαλύτερες ηλικίες, τις οικογένειες να αντιμετωπίζουν προβλήματα συντήρησης και ανατροφής των παιδιών τους, η αψήφιστη προσπέραση τομών και αναγκαίων ρήξεων οδηγεί στον αφανισμό του έθνους. Η στήριξη της νέας γενιάς δεν μπορεί να αποτελεί προεκλογική ρητορική, αλλά πολιτική πρακτική για να μπορεί η χώρα μας να έχει μέλλον. Και αυτό μόνο με γενναίες αποφάσεις μπορεί να μετατραπεί σε πολιτική κατεύθυνση. 

Αυτές τις αποφάσεις δεν αρκεί να τις λάβουμε, αλλά να τις υπηρετούμε κάθε μέρα και σε κάθε μας έκφανση. Γιατί σήμερα, δεν έχουμε απλά χρέος αλλαγής, αλλά στο ακέραιο την ευθύνη της μοίρας μας.

Το συνέδριο, οδηγός στο μέλλον ή επιλογή καθίζησης.

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Καρφίτσα 16/2/2013)

Το ΠΑΣΟΚ έχει βιώσει πολλά συνέδρια: πολιτικών συγκρούσεων, επανοριοθέτησης της πολιτικής και οργανωτικής του φυσιογνωμίας, συνέδρια εν όψει επικείμενων αλλαγών στην κυβέρνηση, συνέδρια στα οποία ενδεχομένως να κρίθηκε και το μέλλον της χώρας. Σαν το επικείμενο όμως, δεν έζησε ποτέ. Αποσυνδέοντας τις πολιτικές συνθήκες από την απόφαση διεξαγωγής του, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ ενός επιχειρούμενου συντεταγμένου, αλλά άτονου και άτολμου προσυνεδριακού διαλόγου, αναλαμβάνεται ένα τεράστιο ρίσκο: η αποτυχία πολιτικής αποτύπωσης θα σημάνει μία τεκτονικού χαρακτήρα καθίζηση. Επιλέγοντας την πολιτική αποτύπωση, οφείλουμε να αφήσουμε τις απαισιόδοξες προβλέψεις και να επιχειρήσουμε να συμβάλουμε σε αυτό που η κοινωνία απαιτεί: πολιτικές προτάσεις ως προοπτική λύσεων και ρεαλιστικές επιλογές επιδιώκοντας διέξοδο. 

Η οριοθέτηση του εύρους των πολιτικών επιλογών μας στο συνέδριο,είναι προαπαιτούμενο, και η αποτύπωση ενός σχεδίου ανασυγκρότησης, παραγωγικής και κοινωνικής για τη χώρα,

αδήριτη αναγκαιότητα. Προφανώς όμως, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να εισάγει στο δημόσιο λόγο αυτά τα στοιχεία που κακώς αμελήθηκαν η παραπλανητικά αφέθηκαν εκτός, όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Πρώτον, η ευθύνη των προσώπων. Όσο και αν καλλιεργήθηκε ο μύθος ότι «δεν είναι τα πρόσωπα, αλλά οι πολιτικές που ευθύνονται», άλλο τόσο οι πραγματικοί υπεύθυνοι ξέφευγαν, κρύβονταν και δε λογοδοτούσαν. Η ευθύνη με ονοματεπώνυμο, η πλήρης σύνδεσης της ευθύνης του συστήνοντος με την αποτελεσματικότητα του

προτεινόμενου, είναι το ελάχιστο πρώτο βήμα. Εμείς ως ΠΑΣΟΚ, πως μπορούμε να διατυπώσουμε ένα σχέδιο φερέγγυα, όταν δεν μπορούμε να εντοπίσουμε τον υπεύθυνο, τους υπεύθυνους,για τη σημερινή κακή οικονομική του κατάσταση;

Δεύτερον, αξιοπιστία. Πως μπορεί ένα κόμμα να συγκροτήσει ένα αξιόπιστο σχέδιο για το μέλλον, όταν στελέχη που διαχειρίστηκαν εξουσία επέλεξαν να απαξιώσουν ή να υποβαθμίσουν θεσμούς που μπορούσαν να εγγυηθούν τη διαφάνεια και την αντικειμενικότητα. Πόσο αξιόπιστο είναι ένα κόμμα, που 30 χρόνια διατηρεί τους ίδιους, στις ίδιες θέσεις, με τις ίδιες αρμοδιότητες,και με τα –γνωστά- ίδια αποτελέσματα;

Τρίτον, ρεαλιστικός στρατηγικός σχεδιασμός. Το σχέδιο για την Ελλάδα του αύριο, που ορθώς ως πρώτο βήμα πρέπει να έχει τη σωτηρία της χώρας από το δημοσιονομικό αφανισμό, πλήττεται πρωτίστως από ρυθμίσεις επικίνδυνες για τη συνοχή της κοινωνίας, καθώς ενέχουν τον κίνδυνο του πλήρους αφανισμού της. Ελλείψεις ενός στρατηγικού σχεδίου, είναι επόμενο να λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις.

Σαφώς, το ΠΑΣΟΚ του αύριο, οφείλει να είναι η εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ των μεγάλων έργων, κατακτήσεων και στόχων. Και ακριβώς αυτή την πρόκληση αντιμετωπίζει στο συνέδριο του: να φανεί αντάξιο της ιστορίας του και επάξια συνεχιστής της.

Η προοδευτική προοπτική της σοσιαλδημοκρατίας και ο ρόλος της νέας γενιάς

"Η προοδευτική προοπτική της σοσιαλδημοκρατίας και ο ρόλος της νέας γενιάς"

Η ελπίδα για το αύριο, προϋποθέτει το δικό μας «παρών» στο μέλλον.

" Τα όνειρά μας δεν τα χαρίζουμε, την προσπάθειά μας δεν την εγκαταλείπουμε, αυτούς που μας πιστεύουν δεν τους προδίδουμε. 

Μπορούμε να τα καταφέρουμε και αναλαμβάνουμε αυτήν την ευθύνη:  H νέα γενιά δίνει το σύνθημα της ελπίδας, ξεκινά τη μεγάλη αυτή προσπάθεια, διεκδικούμε να αλλάξουμε, θα το πετύχουμε και θα δικαιωθούμε. "

Ομιλία Αντώνη Σαουλίδη, Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Η προοδευτική προοπτική της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας και ο ρόλος της Νέας Γενιάς.

Σας προσκαλώ την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013 στις 11:00 π.μ. στο Δημαρχείο Νεάπολης(Περιοχή Στρεμπενιώτη) να συζητήσουμε για την προοδευτική προοπτική της χώρας και τις προτάσεις της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο.