Εισαγωγή.

Η αλήθεια είναι πως ο χώρος των blogs και της «νέας τεχνολογίας» γενικότερα, δεν αποτελούσε προνομιακό πεδίο για μένα.
Από μικρό παιδί προτιμούσα και επεδίωκα την άμεση επαφή η οποία σου έδινε τη δυνατότητα αφενός να έχεις το συνομιλητή σου κοντά και αφετέρου τη γρήγορη σε ρυθμούς ανταλλαγή επιχειρημάτων.
Mπορούσες να βιώσεις το συναίσθημα που προέκυπτε από τη συμφωνία ή τη διαφωνία και κυρίως δεν μιλούσες ως «ανώνυμος». Ήξερες ποιος έλεγε τι, ποιος προσπαθούσε να σε κοροϊδέψει και ποιος έκρυβε κάποια υστεροβουλία.
Σήμερα οι καιροί έχουν αλλάξει. Ο κόσμος έχει γίνει περισσότερο εσωστρεφής φοβούμενος να εκφράσει ελεύθερα τις απόψεις του ακόμη και σε ζητήματα που μας απασχολούν όλους δημιουργώντας σταδιακά την ισοπεδωτική αντίληψη του «όλοι ίδιοι είναι» και ότι «και οι άλλοι να ήτανε τα ίδια θα κάνανε».
Ως νέος άνθρωπος, που ασχολείται με τα κοινά, θεωρώ χρέος μου να αναζητήσω όλους αυτούς, που φοβούνται να τοποθετηθούν για τις εξελίξεις, που διστάζουν να συζητήσουν πολιτικά, όπου κι αν βρίσκονται και να προσπαθήσω να τους πείσω για την αναγκαιότητα να λάβουν θέση, να ασκήσουν κριτική και τελικώς να συμμετέχουν.

Γι’ αυτούς τους λόγους αποφάσισα να εισέλθω στο χώρο των blogs.

Για να συναντήσω και να συζητήσω με όλους αυτούς τους ανθρώπους που δεν συχνάζουν στα μέρη τα δικά μου.

Ήρθα, λοιπόν, στα δικά σας λημέρια.

Να συζητήσω, να επιχειρηματολογήσω, να διαφωνήσω ή να συμφωνήσω, να πείσω ή να πεισθώ.

Ήρθα γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.